Wat zijn zware metalen?
Zware metalen of spoormetalen (TME's) zijn metallische chemische elementen zoals aluminium, kwik, lood, nikkel, cadmium, chroom, koper of zink. Sommige daarvan zijn noodzakelijk voor de goede werking van ons lichaam (zoals bijvoorbeeld zink en koper), maar zij moeten in kleine hoeveelheden worden opgenomen. Ze zijn dus allemaal giftig of giftig boven een bepaalde drempel.
Deze giftige stoffen zijn dus echte vergiften die op middellange of lange termijn schadelijke gevolgen voor het lichaam kunnen hebben.
Wat zijn de belangrijkste bronnen van besmetting?
Kwik en aluminium zijn zware metalen die vaak ter discussie staan. En niet voor niets, vinden we ze in ons dagelijks leven. De twee belangrijkste bronnen van kwikvergiftiging zijn tandamalgaam en de consumptie van bepaalde verontreinigde voedingsmiddelen zoals vis en schaaldieren.
Wat aluminium betreft, de vergiftiging komt van meerdere bronnen. De vervuiling is voornamelijk te wijten aan voedsel. Het kan echter ook komen door het regelmatig gebruik van bepaalde geneesmiddelen (met name maagzuurremmers), het gebruik van bepaalde lichaamsdeodorants en gevoeligheid voor bepaalde vaccinaties, vooral als die herhaald worden.
Wat tenslotte leidingwater betreft, worden nog regelmatig aluminiumzouten gebruikt om het volkomen helder te maken.
Wat zijn de gezondheidsrisico's?
Zware metalen kunnen het zenuwstelsel, de nieren, de lever en de ademhalingsfuncties aantasten. Blootstelling aan hoge doses van deze schadelijke stoffen kan zelfs een rol spelen bij ernstige pathologieën zoals multiple sclerose, neurodegeneratieve ziekten, nierfalen, diabetes, psychologische en neurologische stoornissen en kanker.
Bepaalde zware metalen zoals aluminium, die in te grote hoeveelheden worden ingenomen, stimuleren de immuunreactie van het darmslijmvlies, wat leidt tot plaatselijke ontsteking en hyperpermeabiliteit (poreus darmsyndroom), een verandering van de darmflora, de passage van bepaalde bacteriën naar de bloedbaan en vervolgens hun verspreiding in het lichaam. Op lange termijn kan dit leiden tot de ontwikkeling van chronische inflammatoire darmziekten (ziekte van Crohn, hemorragische rectocolitis) of auto-immuunziekten.
Wat zijn de symptomen?
Symptomen kunnen variëren en verschillen naar gelang van de persoon en het terrein. De meest voorkomende signalen zijn chronische vermoeidheid, hoofdpijn, gewrichts- en spierpijn, psychische stoornissen (prikkelbaarheid, depressie, emotionele instabiliteit), spijsverteringsstoornissen (diarree, misselijkheid, braken), griepachtige verschijnselen, allergische reacties, voedselintoleranties, hartritmestoornissen, slaapstoornissen, enz.
Hoe kunnen we de risico's van vergiftiging beperken?
Om de bronnen van verontreiniging met zware metalen te beperken of om vergiftiging door deze metaalhoudende chemische elementen te behandelen, moeten enkele voorzorgsmaatregelen worden genomen en moet worden gekozen voor een hypotoxisch dieet.
Begin met een gezonde levensstijl door te bewegen en niet te roken. Behandel gaatjes voordat er amalgaamvullingen nodig zijn (er zijn tegenwoordig veel alternatieven voor kwik op harsbasis).
Hoe zich op natuurlijke wijze te ontdoen van zware metalen?
Elk ontgiftingsproces is een belasting voor onze organen. Het is dus het beste om een progressie over meerdere maanden te plannen en een zachte eliminatie te bewerkstelligen. Om zware metalen via het ontgiftingsproces te elimineren, is het essentieel om deze schadelijke metalen eerst te cheleren* met bepaalde voedingsstoffen, zoals de natuurlijke antioxidant chlorella, mariadistel en cichorei.
Zodra deze zware metalen gechelateerd zijn, kan het lichaam ze elimineren door middel van het ontgiftingsproces, met name dankzij planten als mariadistel en berk, die de hepatobiliaire en renale functies ondersteunen.
Broccoli werkt als een krachtige ontgifter en antioxidant in het lichaam.
Broccoli is rijk aan glucoraphanine, waardoor het de enzymen kan activeren die verantwoordelijk zijn voor het neutraliseren van giftige en kankerverwekkende stoffen. De ontgiftende werking werd aangetoond in een klinisch onderzoek dat werd uitgevoerd door de Universiteit van Illinois Urbana-Champaign.
*Van het Griekse woord "khêlê", dat "klauwen" of "nijptang" betekent, is chelatie meer precies het proces waarbij een organische stof (de chelerende stof) zich bindt aan mineralen of geïoniseerde metalen.
